اندیشه در کلام و هدایت خداوند

✍ هدایت، مراحل ودرجاتى دارد. «و یزیداللّه ...»

- اعمال صالح نزد خداوند محفوظ مى ماند. «والباقیات الصّالحات خیر عند ربّك»

- توفیق انجام كارهاى شایسته، در پرتو هدایت الهى است. «اهتدوا هُدى و الباقیات الصّالحات»

- خداوند به پیامبرش عنایت مخصوص دارد. «عند ربّك»

- كیفر و پاداش از شئون ربوبیّت الهى است. «عند ربّك ثواباً»

- كار نیك، رمز خوش عاقبتى است. «الباقیات الصّالحات... خیر مردّا»
كلمه «مَرَدّ» به معناى عاقبت ومنفعت است. وكلمه ى «ثواب» به معناى جزاى عمل است كه به انسان بر مى گردد، چه خیر باشد و چه شر؛ لكن بیشتر در خیر استعمال مى شود.(132)

در آیه ى قبل خواندیم كه گمراهان، در گمراهى بیشترى قرار مى گیرند. این آیه مى فرماید: هدایت یافتگان نیز در هدایت و نورانیّت بیشترى قرار مى گیرند.

در بعضى روایات مى خوانیم: مراد از «الباقیات الصّالحات» ذكرِ «سبحان اللّه و الحمدللّه و لا اله الاّاللّه واللّه اكبر» است.(133)

-----

132) تفسیر المیزان.

133) تفسیر نورالثقلین.